Opinion piece on Domus website

Domus August 27

Read the whole article on the Domus website

 

By Michiel — Posted September 15, 2014 — 680 Comments

New publication

World Heritage Now Launch-new

On Sunday 9 February we launched World Heritage Now. This publication shows the dynamic and fragile nature of UNESCO World Heritage by juxtaposing UNESCO’s original guidelines with recent media coverage from around the world and personal remarks and commentary by Non-fiction’s Michiel van Iersel, who is the inaugural guest curator of the new World Heritage Podium in Amsterdam. Designed by Rafe Copeland, the publication questions the sustainability of the World Heritage List in a world in flux, and proposes new and radical directions and actions for UNESCO.

The launch took take place in the building of Amsterdam’s City Archives on Sunday 9 February from 15:00 – 16:30. Several guests responded to the publication. With a.o. Esther Agricola (Director of the Office of Monuments & Archeology, City of Amsterdam, responsible for the Canal Di), Riemer Knoop (Professor of Cultural Heritage at the Reinwardt Academy and advisor to The Netherlands National Commission for UNESCO) and Tracy Metz (journalist and director of the John Adams Institute).

The publication was commissioned by the World Heritage Podium. The Netherlands has nine World Heritage sites that are acknowledged by UNESCO. All of these are brought to life in the World Heritage Podium. The World Heritage Podium is situated in the monumental building De Bazel in Amsterdam. It is simultaneously the information centre for the Canal District Amsterdam, that was added to the UNESCO World Heritage List in 2010.

More information on www.werelderfgoed.nl/podium

And get a free hard copy by sending an e-mail to podium@wereld­erfgoed.nl

World Heritage Now preview

By Michiel — Posted February 5, 2014 — 5,713 Comments

3 April: YouNESCO-symposium

In 2010 Amsterdam’s 17th-century canal ring was added to the World Heritage List by UNESCO. On April 3 the newly established Stad-Forum, an advisory body for the City of Amsterdam and mobile debate platform, will organize a public discussion focusing on the opportunities and threats that UNESCO might pose to the city.

Being a member of Stad-Forum, and having written about UNESCO on several occasions, Non-fiction’s Michiel van Iersel will be one of the speakers, together with the deputy mayor of both Brugge and Amsterdam, providing an international overview of the ways in which cities deal with UNESCO. Please find more information below (in Dutch).

— Read more ›

By Michiel — Posted March 29, 2012 — 4,292 Comments

Co-hosting international forum Urban Heritage Inc.

This spring we will be co-hosting a forum entitled Urban Heritage Inc., Public-private partnership meets heritage preservation. The forum deals with the question whether public-private companies can save historic cities that are under threat from neglect or over-exploitation? More specifically it focuses on the pros and cons of UNESCO-enlistment.

The forum takes place from 31 March until 2 April 2011 in Church De Duif in Amsterdam. Stadsherstel, a company for restoration and urban heritage redevelopment, is hosting this forum in cooperation with three official partners; the UNESCO World Heritage Centre, the Dutch Ministry of Education, Culture and Science, and the Municipality of Amsterdam. We are part of the organizing committee and will be moderating one of the panel discussions.

The second day of the forum, Friday 1 April, is open to the public. Journalist and ‘urban writer’ Tracy Metz, described as the Dutch Jane Jacobs, will be the moderator during the entire programme.  Parallel to the main forum a special workshop for students and young professionals will take place, co-ordinated by Creative Urbans and resulting in new proposals for the re-use of old buildings in the city.

For updates on the programme and the list of speakers, please check the forum’s website.

By Juha — Posted February 19, 2011 — 40 Comments

Opinion article in Dutch daily NRC Handelsblad

Following my article ‘People Can’t Live in Museums‘ and an interview in this month’s Time Out Amsterdam, I decided to share some of my thoughts on the effects of an UNESCO-enlistment with the Dutch readers of the national daily newspaper NRC Handelsblad. They published my opinion article together with a crazy cartoon by Hajo de Reijger.

Although in Dutch, it resembles many of my long-standing views that I already expressed (in English) in my article and Time Out. Basically, I dare Amsterdam to position the city as a testing ground for innovative projects in an ancient environment and challenge, ignore or even violate the UNESCO regulations if necessary.

De grachtengordel is Werelderfgoed geworden. De stad moet nu niet verkrampen en niet meer toeristen verwachten meent Michiel van Iersel.

.

UNESCO, de onderwijs- en erfgoedtak van de Verenigde Naties, heeft de Amsterdamse grachtengordel op de Werelderfgoedlijst geplaatst. Maar de titel heeft niet de effecten die een ieder verwacht en is eigenlijk een wassen neus.

Voorstanders, waaronder de gemeentepolitiek en de behoudzuchtige Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad, zien de UNESCO-titel als de hoogst haalbare onderscheiding. En sommigen zien er een kip met gouden eieren in, die voor veel extra toeristen zorgt. Het internationale adviesbureau PricewaterhouseCoopers heeft echter in 2008 berekend dat de gemiddelde stijging van het aantal toeristen bij een UNESCO-benoeming hooguit een paar procent is. In een ander onderzoek laat de meest gunstige berekening een stijging zien van zes procent, maar dat betrof het Canadese vissersdorp Lunenberg waar voorheen amper toeristen kwamen. In het wereldberoemde Amsterdam zal het effect aanzienlijk kleiner zijn.

Voorstanders voorzien ook een verandering van het soort toeristen dat de stad zal bezoeken. De ‘brallende Britten‘ zullen plaatsmaken voor kapitaalkrachtige kosmopolieten. Onderzoek weerspreekt ook dit: maar weinig toeristen zijn zich bewust van het UNESCO-predikaat van door hen bezochte plekken. De keuze voor een reisbestemming hangt hier nauwelijks van af.

Bovendien: was de titel vroeger nog voorbehouden aan de meest bedreigde natuurgebieden en de meest uitzonderlijke en kwetsbare architectuur en steden, inmiddels staan er meer dan 900 namen op de lijst en komen er ieder jaar gemiddeld 26 bij. Deze wildgroei zorgt voor een devaluatie van de benoeming.

Alleen al in Nederland stijgt het aantal kandidaten gestaag. De Wadden zijn net toegelaten en rondom Amsterdam bevinden zich al meerdere UNESCO-plekken, waaronder de Stelling van Amsterdam en droogmakerij De Beemster, die nauwelijks meer bezoekers trekken met hun titel. De reislustige Amerikaan kan Nederland ook overslaan en Aken, Keulen, Brussel, Brugge of Bath bezoeken om UNESCO-erfgoed te ervaren. Nog even en UNESCO is de Starbucks van de erfgoedwereld.

Volgens  tegenstanders, de schreeuwerige actiegroep Ai Amsterdam voorop, is de benoeming de doodsteek voor de binnenstad. Amsterdam wordt één groot Begijnhof, als een overgereguleerd openluchtmuseum. Men vreest dat Amsterdam steden als Brugge achterna gaat en eindigt als uitgestorven erfgoedstad, zich niet realiserend dat Brugge pas in 2000  op de lijst is gezet, lang nadat deze stad haar dynamiek verloren had. De benoeming was een poging om de stad nieuw leven in te blazen.

Gemakshalve gebruikt men de benoeming vaak ook als bewijs voor de ‘vertrutting’ van Amsterdam. Maar  wat de bescherming van erfgoed betreft is de hoofdstad Roomser dan UNESCO. Mede als gevolg van de bewonersprotesten tegen de sloop van oude wijken als de Jordaan in de jaren ’60 en ’70, ontwikkelde de stad zelf zijn strenge regels. De revolutionaire geest van weleer waart nu als een spook rond over de grachten en zorgt ervoor dat iedereen met (ver)bouwplannen snel wordt afgeschrikt. UNESCO doet daar amper iets aan af en draagt daar ook weinig aan bij.

Ook de angst voor verder toenemende regeldruk en bemoeizucht van de overheid  is ongegrond. UNESCO is geen Paard van Troje dat ongemerkt ervoor zal zorgen dat gevelreclames en nieuwbouw verboden worden. Het reglement van UNESCO blinkt  uit door vaagheid en laat veel ruimte voor interpretatie. Zelfs in Venetië, het prototype van de platgelopen toeristenstad waar sinds 1950 het inwonersaantal meer dan is gehalveerd, is ruimte voor vernieuwing en commercie. Zo werd twee jaar geleden, ondanks felle protesten vanuit de  bevolking, een opvallende nieuwe loopbrug van de postmoderne Portugese architect Santiago Calatrava in gebruik genomen. En al enkele jaren ontnemen metershoge billboards met reclames het zicht op de bekendste architectuuriconen aan het Canal Grande en het San Marcoplein. En dit allemaal ondanks (of dankzij?) UNESCO én met steun van de lokale monumentendienst.

Dus hoe nu verder? Gewoon doorgaan, alsof UNESCO niet bestaat. Je moet het echt bont maken, of slecht spelen, wil UNESCO je van de lijst halen. Toen Dresden in 2009  van de lijst werd gehaald  als gevolg van de bouw van een nieuwe brug, schreef de Frankfurter Rundschau terecht: “UNESCO is dan wel tot een besluit gekomen, het heeft geen oplossing gevonden.” Dresden koos voor innovatie ten koste van een plek op de lijst. UNESCO raakte een aanwinst kwijt en verloor de grip op een deel van de achterban.

Amsterdam moet zich spiegelen aan Dresden en zijn plek op de Werelderfgoedlijst gebruiken om deze ter discussie te stellen. Laat alle Amsterdammers, toeristen en bovenal UNESCO zien dat je als historische stad met een ‘uitzonderlijke universele waarde’ ook eigentijds en eigenzinnig kunt zijn. Amsterdam moet zich niet laten weerhouden van de hoogbouwplannen voor Overhoeks in Noord, volgens het UNESCO-reglement verboden, of voor de bouw van een nieuwe brug naast het Amstel Hotel, enkel vanuit een misplaatste eerbied voor UNESCO. Als men zo had gedacht in Parijs, waar het hoofdkantoor van UNESCO is gevestigd, dan zou er nu geen Centre Pompidou of glazen piramide bij het Louvre zijn. En dat was eeuwig zonde geweest.

This article first appeared in NRC Handelsblad, August 2, 2010.

UPDATE 1 – Belgian daily De Standaard refers to NRC-article

Aug 5, 2010 – In another UNESCO row (after Dresden it is Bruges’ turn), Jan Van Hove, the Culture editor of Belgian quality newspaper De Standaardrefers to Michiel van Iersel’s NRC article on the admittance of Amsterdam on the UNESCO World Heritage List. He suggests that Bruges should follow Michiel’s suggestion for Amsterdam to ignore UNESCO.

Here is the quote in Dutch, suggesting that Bruges should follow Michiel’s suggestion (for Amsterdam) to ignore its UNESCO-status and leave room for new developments in the historic inner city:

Misschien moet Brugge een voorbeeld nemen aan Amsterdam, dat sinds het voorbije weekend zijn grachtengordel op de lijst van het Werelderfgoed ziet prijken. De titel werd niet overal op gejuich onthaald, want sommigen vrezen dat de titel van de Unesco de strenge regelgeving die nu al bestaat, nog strakker zal maken. In de NRC verscheen gisteren meteen een opiniestuk waarin Amsterdam de raad kreeg om de Unesco gewoon te negeren. ‘Nog even en Unesco is de Starbucks van de erfgoedwereld’, schrijft de auteur, die erop wijst dat de titel van Werelderfgoed wel wat aan waarde inboet nu er 900 plekken op de lijst staan, alsof Unesco, zoals de bekende koffieketen, overal zijn filiaal wil.

According to another source, Patrick Moenaert, Mayor of Bruges, seems to agree:

“ To lose UNESCO classification would be terrible. Neither is it the objective to preserve the city like a picture postcard within which nothing can be altered. Bruges is not a shrine but a city which lives and must continue to live in the 21st century”

UPDATE 2 – Article published in 10 different languages

Aug 12, 2010 - After being mentioned as a source of inspiration for Bruges’ dealings with UNESCO in Belgian daily De Standaard, Non-fiction’s opinion article on Amsterdam’s inscription on UNESCO World Heritage List is now published on the website of Presseurop in 10 languages, ranging from English and German to Polish and Romanian. It’s interesting to see the differences between the various translations of the original headline, both in length and content, putting the emphasis on different aspects of the article.

PressEurop is a joint initiative of France’s Courrier International, Italy’s Internazionale, Poland’s Forum and Portugal’s Courrier Internacional. Every day, PressEurop selects stories from top publications across Europe and the rest of the world, including Der Spiegel and Le Monde . The site also includes press reviews, daily political cartoons, blogs and editorials.

By Michiel — Posted August 2, 2010 — 233 Comments

Time Out interview on Amsterdam’s UNESCO-listing

Non-fiction’s co-founder Michiel van Iersel is featured in this month’s edition of Time Out Amsterdam, talking about Amsterdam’s enlistment on UNESCO‘s World Heritage List and the possible pros and cons. In 2007 he already wrote on this topic, concluding that ‘people can’t live in museum’s’. This paper can be downloaded here.

The Hot Seat

‘People Can’t Live in Museums’ wrote Van Iersel in 2007, in a paper opposing the quaintification of Amsterdam’s historic centre,. Now that the Canal District has been listed as a UNESCO World Heritage site, Alice Ramsay checked in with him again.

What was your first reaction when you heard about the UNESCO status of the Grachtengordel?
The preparations started a long time ago (before my article) and I would’ve been more surprised if Amsterdam’s application was rejected. Compared to other listed cities, Amsterdam’s historic centre is not only equally historically and architecturally significant, but is probably one of the best preserved and regulated on the list. Amsterdam already had more than 8,000 listed buildings or national monuments and a protected cityscape before they applied so it was basically functioning as a UNESCO World Heritage city without the official designation.

There have been various reactions to the listing.
I wasn’t (and still am not) afraid that the official designation will really change anything, except causing certain expectations and fears by those who are wrongly informed about the implications. It’s up to the municipality to manage these expectations and inform both supporters and opponents. So, I would suggest that the city establish a very visible UNESCO info centre right on Dam square, designed by Rem Koolhaas or any other experimental architect, and demonstrates that world heritage and contemporary culture can and will coexist in Amsterdam as long as preservationists and innovators work together. But there’s nothing right now. There’s an unattractive website with no updates and a Facebook page with nine fans. It will be listed and nobody will notice.

Why is it important that people notice?
There was a reverse trend years ago – people almost fled from the historic centre. It was dilapidated; there were lots of rats; people were living 15 to a room – and then they wanted to tear down the Jordaan, which is part of the area that will be listed. A few real estate investors stepped up and then you had this whole process of gentrification. Now it’s one of the most attractive parts of the city.

Was that at the same time as the listing procedure?
It started back then. The city thought it could do with more tourists so it became more like a promotional tool. You don’t have to use the listing to promote the city because it’s already very well known across the globe.

Will the listing help change Amsterdam’s reputation as a sex and drugs capital to a cultural destination?
You have to make a distinction between people with an interest in culture – as in Rembrandt and the old art – and people who are interested in more alternative and experimental forms of art. Attracting a good cultural life has nothing to do with the number of monuments you have in your city. It has to do with whether the Stedelijk Museum will reopen, for example, or whether there are good galleries here. It’s up to us to reactivate this historic city.

How do we do that?
It’s a matter of striking a balance. Having rough edges is important. Don’t get rid of the Red Light District and make sure that some of the DNA of that place doesn’t disappear; make sure you don’t sanitise every single part of the historic inner city. Once you lose the rough edges there’s nothing left but an old spot and old people who come for old stuff.

Are you still concerned that the historic centre will become an ‘open-air museum’?
The biggest threat for Amsterdam now is not that it will become an open-air museum, but that it will become an amusement park. Every single day there is a new event, roads are blocked, and that has increased enormously even since I started living in the centre five years ago. It comes from the same ambition: to attract more tourists, instead of going back to the core value, the unique selling point of the city, which is atmosphere and architecture and this combination of contemporary culture and ancient buildings.

Some people are concerned that the UNESCO listing will make the historic centre more expensive. Does that worry you?
It is interesting to see that happen in other UNESCO-listed areas in Europe and elsewhere, but Amsterdam is different. It has the highest percentage of social housing in the centre of the city, so this whole argument that Amsterdam is getting too expensive and people are getting pushed out isn’t really relevant here. Prices have risen over time but 35 per cent of houses are still reserved for people making minimum wage or less.

Should there be some restrictions in the historic city centre?
No more hotels. If you want to develop new hotels, why not try building them in other areas, like the Indische Buurt – or in Noord, where there’s a good connection to the airport and Central Station?

But what if people say, ‘I’ve travelled all the way to Amsterdam, I want to stay near a dreamy canal’?
Well, then you have to pay more. I’ve just returned from Paris and it’s the same there. If you want to be in the middle of everything, you have to pay the top price. That’s normal elsewhere and we have to learn from other cities that went through the same developments. We have to grow up. We shouldn’t leave the inner city just to tourists. Maybe from a promotional point of view it would be even more interesting not to be listed. And to do stuff that will threaten our place on the list.

What sort of things?
Build high-rise buildings – as they are doing in St Petersburg, which will be the next city to be removed from the list. I mean, be brave. I dare Amsterdam to position the city as a testing ground for innovative projects in an ancient environment and challenge, ignore or even violate the UNESCO regulations if necessary. We can live without them and still be a vibrant historic city.

-

By Michiel — Posted August 1, 2010 — 2,790 Comments